Kunnen wij het als maatschappij eens worden over wat moet stoppen of minder moet? En als dat kan, hoe gaan we dat dan doen? Over deze vragen gaat dit nieuwe seizoen.

In de derde aflevering duiken we de landbouwtransitie in. Al decennia lang loopt de intensieve veehouderij tegen milieu-  en andere grenzen aan, maar blijft ze doorgroeien. En dan, zo’n 4 jaar geleden, wordt dankzij stikstofproblematiek afbouw ‘opeens’ onvermijdelijk. Onteigenen, halveren, verdwijnen.

Waarom duurde het zo lang voordat afbouw serieus ter sprake kwam? En gezien je mensen niet kunt afbouwen, wat voor soort fundamentele verandering is er nodig in het landelijk gebied?

Collega Sophie en ik spreken met Jan Versluis, een voormalig melkveehouder in het Groene Hart, die zijn pijlen heeft gericht op de gewassen zonnekroon en vezelhennep. Jan wil nu een breed verbond wil sluiten om met die planten heel veel goeds te doen voor de bodem, de biodiversiteit, en de circulaire economie.

Maar om dat voor elkaar te krijgen moeten er flink wat regels en ideeën worden afgebouwd. En er is een uitdaging: alleen afbouw, daar praat hij liever niet over. Dat wordt nog wat!

Met reflectie van actie-onderzoeker Annelli Janssen.

Handige linkjes

• People systematically overlook subtractive changes (Nature): https://www.nature.com/articles/s41586-021-03380-y
• Publicatie DRIFT 'Buiten de lijntjes kleuren voor duurzame landbouw': https://drift.eur.nl/nl/publicaties/buiten-de-lijntjes-kleuren-voor-duurzame-landbouw/

Als jij ook aan de slag wilt met transities, of er gewoon meer over wilt weten, ga dan naar drift.eur.nl Dit seizoen werd mede mogelijk gemaakt door het Erasmus Trustfonds. Verder dank aan: Maria Fraaije voor voice-over, Marius Kooij voor montage en muziek, Igno Notermans en Sophie Buchel voor redactiewerk, Wouter van Noort die het werk van Leidy Klotz (weer) onder mijn aandacht bracht, Lieven Heeremans voor advies en alle collega’s van DRIFT voor steun & inspiratie.